Zwemmen in December

27 dec.

Na een aantal weken terug uit Nederland, gaan we weer op weg naar Malaga. Jeroen komt ons een week bezoeken. De snelweg A7 is helemaal klaar zodat het nu maar 2 uren rijden is. Op de terug weg even de toeristische route langs Calahonda prachtig uitzicht. Hier is geen eb en vloed zodat het dorpje vlak bij de zee ligt.

Omdat wij enthousiaste berg wandelaars zijn moet hij er ook aan geloven. Inmiddels weten we zoveel routes zodat we een mooie lange wandeling voor hem in petto hebben.

het blijft een stuntman

Overal in Europa is het extreem warm zo ook hier, een duik in de Middellandse zee. Zodat hij even een dagje kan relaxen, aan het strand.

Almerimar is een plaats waar je kan zeggen de ene dag zwemmen en de andere dag ben je in de sneeuw. Er ligt niet veel sneeuw in de Sierra Nevada, het is er echt warm. Het blijft bijzonder we zijn toch in de sneeuw geweest.

Dan is het zondag dus de groep wandeling die Jeroen ook moet meemaken. Een hele andere route door de mooie natuur. Hij krijgt echt een idee hoe het hier allemaal is en het bevalt hem wel. Een week is wel kort, de tijd vliegt voorbij.

 

Als berggeiten een plekje zoeken voor de lunch.

Nog een dagje naar Hollywood waar veel films zijn opgenomen. Er is veel te zien. Zal ik ze maar opsluiten in de cel? Jammer de sleutel is zoek.

Aan het eind van de dag even langs Cabo de Gata. Het meest zuid-oostelijke punt van Spanje.

Als je ons bezoekt is het geen vakantie om uit te rusten, je krijgt de bergen op een hele speciale manier te zien. Er zijn zoveel mooie plekjes en uitzichten. 

Jeroen en wij hebben een gezellige tijd gehad. De tijd gaat ook hier te snel. De tas moet alweer gepakt worden voor de terug reis naar Nederland.

Almerimar

20 nov.

Het heeft een tijdje geduurd maar we zijn weer in de lucht. Na de oversteek van Ibiza hebben we een mooi ankerplaats gevonden bij Moraira.

Gelukkig achter een rotswand waar het deining vrij is. Het waait behoorlijk maar lekker ruim van achteren, het gaat als een speer, 7-8 knopen. Maar dat betekend wel dat we niet steeds op anker kunnen omdat er te veel deining staat. Er zijn niet veel beschutte anker plaatsen langs de Spaanse oost kust. Dan maar de haven in. In Cartagena zijn we een aantal dagen gebleven. Prachtige stad,met veel oudheden.

Elke avond konden we genieten van theater voorstellingen in de buiten lucht. De Spanjaarden maken daar ontzettend veel werk van.

En dan komen we weer in onze over winterings plaats Almerimar. We zien vele bekenden, het is net of komen we weer thuis. De El Tonel mensen staan als eerste om ons te begroeten. Het is een goede plek om een aantal maanden te blijven. De temperatuur is hier zeer aangenaam. En natuurlijk zijn we weer van de partij om de zondags wandelingen mee te maken. Dat blijft uniek zulke mooie plaatsen.

We hebben een andere grotere dinghy of bijboot gekocht. Met een harde bodem en een opblaasbare v-bodem. Die is wat meer golfbestendig en er kunnen meer mensen in, wel zo handig voor als we bezoek hebben.

Dan zijn wij nu aan de beurt om de familie te bezoeken. We plannen een reis naar Nederland. Heerlijk om iedereen weer te zien. En daar zijn nog meer gasten uit Spanje.

Gelukkig hebben de Pieten allemaal dezelfde gezonde zwarte kleur. Die ziekelijke groene en gele Pieten waren er niet. Mijn standpunt is dus duidelijk. Het blijft een luxe om in zo'n groot huis te verblijven. Maar ja, hadden ze in Nederland maar een klein beetje van die heerlijke temperaturen als in Spanje. Terug op de boot gaat als eerste de korte broek weer aan. Ongelooflijk een paar uren vliegen en je zit direct in een heel ander klimaat. Zelf gaan we nog lekker zwemmen in zee en dat op 19 nov. We zijn zeer bevoorrechte mensen, dat we dit allemaal mogen meemaken.
Terwijl we naar huis whatsappen over het mooie weer hier, krijgen we de eerste melding al binnen voor een bezoek aan ons. Al weer een mooi vooruitzicht.

Tomatenpuree en opnieuw bezoek.

17 sept.

Spanje grijpt iedere kans aan om een feest te vieren. Zoals dit, de verovering door de Romeinen. Er werd massaal met tomaten gegooid.

Dit is dus een onschuldige herhaling, in plaats van bloed is het nu tomaten wat tomatenpuree werd. Het werd een waar gevecht waar veel gelachen werd, het ging er wel hard aan toe. Het doel was toch om elkaar te raken. De Romeinen waren de burgers van San José en de bevolking waren de burgers van Sant Antoni.

En toen was het al weer zover dat we met de bus naar het vliegtuig gingen om nieuw bezoek op te halen. Roelof zijn zus en haar man komen een weekje mee zeilen. Het is voor Henk en Anna de eerste keer dat ze een vakantie op de boot doorbrengen. Het weer is gelukkig weer opgeknapt, je kan wel merken dat de depressie's met harde wind elkaar sneller opvolgen. Zij genieten met volle teugen van de mooie natuur.

Alles is voor hen nieuw het heldere water waar je de vissen ziet zwemmen. Het ankeren in de baaien.

En met de bijboot naar de wal om zo even de benen te strekken voor een mooie wandeling in de natuur. En natuurlijk waar veel foto's worden gemaakt. Ze genieten volop. Roelof en ik hebben zelf nog met het snorkelen een inktvis en een rog gezien.

Ook willen we hen  Ibiza stad laten zien, vooral het oude gedeelte. We gaan met de bijboot naar de wal in Cale Llonga en nemen vandaar de bus. Even een terrasje pakken in Figueretes een stads deel van Ibiza stad.

Daarna de wandeling naar boven waar je een schitterend uitzicht hebt. Het was een warme dag dus even uitpuffen.

Het is echt relaxen zo'n vakantie maar als je de volgende morgen heel vroeg wakker wordt met een grote deining dan heb je zoiets van, oké hoort dit er ook bij, ja dat is een mindere kant om op een boot te leven. De wind neemt toe uit de verkeerde hoek en we moeten het rondje Ibiza afbreken en terug naar de andere kant van het eiland. Je kan merken dat we naar het einde van de zomer gaan niet wat de zon en temperatuur betreft maar de wind kan flink aantrekken en zo van richting veranderen. En dan wordt het weer tijd om richting Sant Antoni te gaan. Henk en Anna hebben deze week echt mee kunnen maken hoe het leven op de boot is, ze zijn een ervaring rijker en zullen dit niet snel vergeten.

We kwamen ook dit gelukkige stel tegen, onze oom en tante zeggers, die hun huwelijks reis op Ibiza doorbrengen. Even gezellig babbelen op een terras.

Het plan is als het weer het toe laat om één deze dagen naar de vaste wal van Spanje te zeilen. We hebben deze zomer prachtige plekken op de Balearen bezocht. Het is ook voor ons een tijd geweest om nooit te vergeten.

Vakantiegangers

27 aug.

De oversteek van Palmanova op Mallorca naar San Antoni op Ibiza duurde 12 uren. Lange tocht maar is de moeite waard want Alexander wacht ons op voor een etentje. Hij is op vakantie met vrienden en vriendinnen en dit is de laatste avond daar. Wij hebben zo nog even tijd om elkaar te spreken en dat moet je niet mislopen. Heerlijk om weer één van je kinderen te ontmoeten. Lekker bijkletsen onder het genot van een drankje en lekker eten.

Over 10 dagen komen mijn zus en haar man bij ons aan boord. We hebben nog genoeg tijd om de voorraad aan te vullen. Een wasserette zoeken om de was te doen. Wij zijn er helemaal klaar voor. Met de bus naar het vliegveld om hen op te halen, die avond wordt het een latertje. Laten we maar naar bed gaan, we hebben gelukkig nog een hele week.

Wat voor ons al heel gewoon wordt is voor hen heerlijk om elke morgen de zon te zien. s'Morgens nemen zij de luxe van een verfrissende duik in het heldere water.

Betty haar verjaardag wordt gevierd, Feliz Fiesta. Opstaan in de mooie baai Port San Miguel, waar zij hen verbazen over de prachtige natuur.

Als verrassing gaan we op naar Cala Llonga waar zij al eens waren geweest in een appartement. Een baai aanlopen over zee is een hele andere beleving dan als je met de auto aankomt. Het is een prachtige plek om te snorkelen en te zwemmen. Dat doen we in alle baaien, het water is nog steeds 33 graden. Eerst een berg wandeling voor we uit eten gaan.

Je bent tenslotte ook maar 1 keer in het jaar jarig. Die dag verschillende keren geproost op haar verjaardag.

Zij geven de voorkeur aan om in de natuur te ankeren dus slaan we Ibiza stad over wat zij al een keer bezocht hebben. Als je s'morgens vers stokbrood wilt, moet je met de bijboot, dat is wat anders dan op de fiets.

Espalmador ligt vol moorings die je moet reserveren, wat verder konden we op anker in Platja de Ses Illetes. Prachtig helder blauw water. En weer is een sprong in het diepe geen straf.

Door de harde wind is er veel deining ontstaan, jammer nu moeten we nood gedwongen de mooie baaien aan de zuidkant overslaan. Wat natuurlijk voor hen een reden kan zijn om weer een keer terug te komen. Zo leren zij ook dat het niet altijd gaat zoals je graag wilt en je moet aanpassen aan het wispelturig gedrag van de wind. Het einde van de vakantie komt inzicht. We gaan nog een keer naar San Miguel wat zij samen met Cala Llonga de mooiste baai vinden.

Dan de laatste avond in San Antoni in het bruisende uitgaans leven. Wat een verschil met die prachtige anker plekken in de natuur. Een ding weten ze zeker dat het een heerlijk leven is op een boot onder de zon.

Van Mallorca naar Menorca en terug.

31 Juli.


Vanuit Nederland, weer terug op de boot, hebben we op 13 juli de reis voortgezet. De eerste stop is in Cale Pi, niet veel boten dus kunnen een mooi plekje vinden tussen de rotsen. Voor het eerst het tweede anker uit. Dat doe je omdat er weinig ruimte is voor de draai cirkel die de boot anders heeft als de wind gaat draaien.

We zijn al gewend aan een zeewater temperatuur van 33 graden maar hier in Pollença is het 35,2 graden. Vanuit deze baai de oversteek naar Menorca. Voor het eerst vliegende vissen gezien, je hebt zoiets van, wat zie ik nou? Roelof had ze een paar weken terug al gezien, was ik net onder dek en hij had een pot bier in z'n handen, hoe serieus moet je dat dan nemen, maar het is wel echt. Die vissen blijven niet lang boven water dus voordat je iemand erop kan wijzen zijn ze al weer weg. Ze zijn vliegensvlug.

Dan kun je er beter zo bij liggen. Anders is het wel over en uit met de pret.

Na 10 uren varen op anker in de baai Fornells. Een baai verder zijn we in de meest fantastische baai beland.

Cala de Addaya is te bereiken via boeien en daar moet je ook niet buiten komen want het is daar ontzettend ondiep. Het is heel beschut vanwege een paar bochten die je moet maken. Maar als je verder vaart, wauw wat een plek.

Je kan gratis een mooring oppakken. We hebben daar heerlijk een aantal dagen doorgebracht ook vanwege harde wind die op zee was. We hebben in de baai daar niets van gemerkt. Alleen toen we verder wilden varen was er op zee een te grote deining en grote brekers op de rotsen.

We zijn mooi terug gekeerd naar ons kalme plekje. We hadden het kunnen weten want na een dag en nacht harde wind kun je beter een dag blijven liggen zodat de zee wat kalmer wordt.
De andere dag zijn we op anker in Es Grau gegaan. Geen ideale plek, veel deining omdat de wind weer was opgestoken. Daardoor vroeg wakker, zijn naar Mahon gevaren om diesel te tanken en de water tanks te vullen. Aan de zuid west kant zijn nog een paar kleine baaien daar willen we overnachten voordat we weer naar Mallorca zeilen. Daar aangekomen zien we dat er geen plek meer is klein en overvol. Om 15.00 uur besluiten we om de oversteek te gaan doen. Het waait heerlijk uit de goede richting, een ruime wind. Na 6 uren varen liggen we op anker op Mallorca in Cala de Aguilla.

Heerlijk gezeild gemiddeld 6 knopen.

Mallorca

21 juni

Na een prachtige oversteek van Ibiza naar Mallorca komen we aan in de baai Santa Ponça.

Twee nachten daar, gaan we verder naar de baai Palmanova. Daar krijg ik hevige koorts, na 4 dagen 40,8 hebben we onze huisarts gemaild. Direct een arts zoeken was zijn reactie. Dat heeft Roelof gedaan en met de bijboot heeft hij mij naar de wal gebracht want ja, we lagen op anker. Die heeft mij een spuit gegeven en een pil en toen moest het binnen een half uur opknappen. Dat gebeurde niet, hij heeft een ambulance gebeld en die heeft ons naar het ziekenhuis in Palma gebracht. Iedereen was in rep en roer. Gelukkig mocht Roelof bij mij op de kamer slapen. De andere dag heeft hij de boot naar een haven gevaren dat is beter vertrouwd dan onbemand op anker. De derde dag in het ziekenhuis daalde gelukkig de koorts en weer een dag later kon het infuus eraf. Ik mocht daarna eventjes naar buiten in de tuin bij het ziekenhuis. Dat was heerlijk.

Na een week mochten we naar de boot maar ik moest wel in de buurt blijven voor het geval dat het weer mis ging. Nog 2 controles gehad en we mochten weer ons normale leven oppakken.
Maar na regen komt zonneschijn. We krijgen bezoek van onze tweede zoon Jeroen. Hij heeft een week vakantie genomen om met ons te varen.

In baaien voor anker waar hij en wij natuurlijk konden snorkelen. Jeroen heeft een paar keer gevist maar die beesten bijten niet zo. Als je voer over boord gooit dan komen ze met 10 tallen erop af.
Porto Cristo is ons verste doel geweest. We hebben daar een zware regenbui gehad. Er zijn grotten,
met een ondergronds meer van 170 meter lang en tot 12 meter diep.

Dit was al in de Middeleeuwen bekend en in de vorige eeuw toegankelijk gemaakt voor publiek. Veel en enorme stalactieten en stalagmieten. Die groeien 1 cm per 100 jaar.

Daarna zijn we een klein stukje terug gevaren om de nacht weer op anker door te brengen. Hij moest en zou een vis vangen en ging niet voor een kleine dus nep aas eraan. Je moet het dan wel goed vast maken want anders vliegt het eraf en moet je met de bijboot het visje zoeken.

Onderwater de wereld bekijken blijft leuk. Maar die is dan ook heel mooi.

De één na laatste dag toch nog een vis gevangen. Met het voeren van de vissen de haak er tussen leggen en ja hoor, beet maar die vissen zetten de stekels op als je ze van de haak wil halen, dat was geen pretje. Maar aan alle leuke dingen komt een eind, zo ook aan deze week. De laatste dag naar de haven en zijn we met de bus naar Palma gegaan en lekker pizza gegeten.

Voordat het vliegtuig vertrekt hebben we nog tijd om naar het strand te gaan lekker dichtbij aan de ene kant van het hek de haven en aan de andere kant het strand. En dan douchen en de bus halen.

Het is altijd genieten als er familie overvliegt en ons bezoekt en Jeroen kan thuis lekker wegdromen over zijn zeilvakantie.

Gelukkig duurt het niet lang en zien we iedereen weer in Nederland.