Op weg naar Crotone.

23 mei

Gisteravond als afsluiting van het winter seizoen, gezellig met z'n tweetjes uit eten.

En dan is het zover, we vertrekken 14 mei van onze winter bestemming. Er staan nog een paar gasten ons uit te zwaaien. Er zijn al veel zeilers ons voor gegaan maar nu zijn wij aan de beurt.

Onze eerste ankerplek is Porto Palo, waar het rustig ligt. Dan gaan we naar Syracusa wat een grote beschutte ankerbaai is. We gaan de volgende dag de nachtoversteek doen naar Roccella Jonica. Tijdens die nacht begon het te onweren en te regenen, niet fijn. We roken allebei een vieze geur in de salon, wat is dat? In eerste instantie wisten we het niet, totdat Roelof de accu's controleerde. Dat was niet goed, het accuzuur kookte en de accubak gloeiend heet. Direct die ene accu los gekoppeld door de min pool los te halen. Gelukkig op tijd achtergekomen, anders was de accu ontploft en zat alles onder het zuur, wat veel schade had gebracht. Als de lezers denken dat we altijd mooi weer hebben, nou dan hebben ze het wel mis.

In Roccella Jonica hebben we twee nieuwe accu's besteld. Die ene was nog goed, maar je moet ze wel allebei vervangen. De Italianen hier zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Zelfs als je naar de supermarkt gaat worden de boodschappen zonder kosten bij de boot gebracht. Het duurt een dag voordat de accu's er zijn. We zijn wel een beetje sceptisch, want ja als een Italiaan wat beloofd, we hebben daar niet zulke goede ervaringen mee op Sicilië. Tijd om de omgeving wat te verkennen. Het is hier erg mooi. We maken een wandeling naar boven om bij het kasteel te komen. Schitterend wat een mooie wandeling. En wat een uitzicht.

De volgende dag worden keurig de nieuwe accu's bezorgt en de ouden meegenomen. Daar kunnen we toch niets meer mee. Roelof sluit ze aan en dan kunnen ze weer vertrouwd electriciteit leveren.

De volgende dag gaan we op weg naar Crotone. Met windkracht 6 achterop gaan we uit de haven. Stralend mooi weer. Het gaat als een speer. Na een aantal uren varen zien we wel een erg zwarte lucht boven de bergen. Als dat maar niet leeg loopt boven ons hoofd. De wind gaat nog meer aantrekken. Maar even tegen de wind in en een paar reven in het zeil doen. Daar begint het al te regenen, bah. Weer een paar uur later ineens windstil, de wind draait en trekt opnieuw aan tot windkracht 6 . Dit is niet leuk nou hebben we tegenwind. De boot stampt op de hoge golven. Op deze manier halen we Crotone niet, daarom zijn we maar uitgeweken naar een vissers haven in La Castella. De volgende dag weer schitterend weer met veel wind. Crotone is nu 20 mijl dus een mooie dagtocht.

Daar is dan de plek die we al veel eerder wilden aandoen, een zeiler moet flexibel zijn want de plannen veranderen nogal eens. Je bent echt afhankelijk van het weer. In mei, is onze ervaring, is het nog lang niet stabiel en je kan ook niet op de weer-sites aan, want die voorspellen maar wat. Crotone heeft een oude stadskern en is leuk om te bezichtigen. Pythagoras heeft in Crotone een deel van zijn leven doorgebracht. Hij heeft daar een philosofische en religieuze school opgericht. Wij kennen hem van de wiskundige stellig van Pythagoras. De tweede kleine foto is een lyceum wat zijn naam draagt.

Ook hier heb je leuke uitzichten op hoogte. Daar zie je de haven waar wij de boot hebben liggen.

Hier moeten we maar niet naar toe geen goede plek voor op anker. Te ondiep.

Onze ervaring is dat de Zuid Italianen erg vriendelijk zijn en behulpzaam. Anders dan dat we op Sicilië hebben ervaren. De planning is dat we van hier uit oversteken naar Corfu, Griekenland.

Nachtmerrie van iedere zeiler.

1 mei.

Nadat we boodschappen hadden gedaan, zagen we dat er een zeil jacht in nood was. O wat erg, de ingang om naar de marina te gaan was gedeeltelijk dicht geslibt met zand. Daar hebben veel marina's mee te maken na de winterstormen die door de middellandse zee razen. Je moet hier in marina Di Ragusa wel heel dicht langs het stenen haven hoofd varen om water onder de kiel te houden. Door de brekers die ook nog het varen bemoeilijken, word het schip steeds verder op de zandbanken gesmeten. De golven pakken het schip op en smijten het verder in de verkeerde richting. De marinero's die proberen te helpen met hun rubber bootjes, hebben te weinig motor vermogen. Er is geen reddingsboot die helpen kan. Langzaam gaat het schip naar het strand, jeetje daar zijn ook allemaal rotsen en het is er erg ondiep. Bij elke golf, dat het op de rotsen word gesmeten, hoor je het schip kraken. Je krijgt er koude rillingen van. Na een aantal uren komt een vissers boot te hulp, die heeft wat meer pk's. Het jacht zit muur vast. Het sleeptouw breekt, er zijn mensen vanaf het strand die dikkere touwen brengen het is er zo ondiep dat ze er kunnen staan. Na 5 uren, als een speelbal van de golven, gaan ze de zeilen hijsen zodat het schip scheef gaat liggen. De kiel komt langzaam los van de grond, de motor van de vissers boot brult erover. Eindelijk los, ze worden nu naar de haven getrokken waar het jacht uit het water gaat. Het roer is helemaal weg geslagen, er loopt allemaal water uit de romp, je ziet de gaten. We worden geweerd op de werf, aub geen foto's maken, word er gezegd. Dit is geen reclame voor de marina.

Hier de track van het schip, je ziet dat het mooi door het midden gaat. Wat  er nu precies mis is gegaan weten we niet. Het is wel zo, na dit gebeuren, dat de marinero's de in en uitgaande schepen begeleiden om het havenhoofd. Na een winter word er in veel havens gebaggerd, maar ja dit is Sicilië. Dit is wel een steeds terug kerend probleem. Je zou zeggen, een ezel........

De Blanca, onze boot, word van boven naar beneden gecontroleerd, door Roelof, zodat we straks weer veilig op weg kunnen. De wierpot word vervangen het deksel is stuk, een nieuwe gasslang, brandstof en olie filters voor de motor, drinkwater en actief koolfilters, gummiring voor gashendel, nieuwe start accu, verlichting binnen vervangen, ketting kabeltjes voor de tankdoppen vervangen, nieuw stekkerhuis voor wal voeding, inspectie in de mast van de borging door middel van splitpennen.

Roelof op grote hoogte.

Peter onze behulpzame overbuurman, gaat in duikerspak met zuurstoffles, onder de boot kijken. De anodes zijn nog prima, die zijn niet aan vervanging toe. Hij maakt de schroef ook nog even schoon, aan zo'n buurman heb je wat.

We hebben nog als afsluiting van het winterseizoen een giropizza bij Franco. In een vorig blog heb ik het al uitgelegd. Je krijgt een twaalfde deel van een pizza van 12 verschillende pizza's. Zo kun je allerlei pizza's proeven een leuk idee en als afsluiter en pizza met nutella. Dat is een specialiteit op Sicilië en is nog best lekker ook.

Dan gaan we voordat we vertrekken nog 1 keer naar Nederland. Ons vierde kleinkind word 28 april geboren. Na 3 gezonde kleinzonen is er nu een gezonde kleindochter geboren, Rosalie.

Voor het eerst na blauw nu rose. Onze kinderen maken het ons wel moeilijk om weer terug te keren naar de boot. We maken veel foto's en zij beloven ons te overspoelen met whatsapp foto's van de kleintjes.

                                               Jullie kunnen zien je hebt er geen kind aan.
                                                Luca, Noah, Aidan en Rosalie.

Het avontuur lokt weer en het volgende blog zal weer geschreven worden op de boot. We zullen als de wind goed staat, als eerste varen naar Gozo en Malta.