Lisboa

30 aug.

Gisteren over de rivier de Rio Tejo gevaren waar Lissabon aan ligt.

Op de voor grond de toren van Belém, is het vertrek punt van de Portugese ontdekkingsreizigers die over de wereld zeeën gingen. Het tweede Monument ter nagedachtenis van de Portugese ontdekkingsreizigers. Op de achtergrond zie je de 3 km lange brug waar we onderdoor zijn gevaren, de brug is 69 meter hoog.

Vandaag een schitterende dag gehad in Lissabon. Met een open dubbeldekker sightseeing. Een prachtige stad met 3 miljoen inwoners. 

Er hangt zo'n relaxe sfeer, is maar goed ook bij deze temperatuur, daar kunnen we in Nederland jaloers op zijn. 

Deze 2 waren er ook, groetjes. 

Wat een verrassing

26 aug.

Gisteren en eergisteren in deze prachtige baai gelegen. In de Almanak, de Reeds, die we gebruiken voor de kust informatie wordt deze plaats niet aan gegeven. Via en website cruising portugal en de informatie op onze eigen kaart plotter hebben we deze unieke plek gevonden. Om er te komen was wel spannend. De ingang is alleen met rustig weer en hoog water te bereiken. Er zijn allemaal rotsen onder water dus langzaam varen en precies navigeren. Maar om de berg, wauw wat een uitzicht.

Hier hebben we geankerd.

Met het bijbootje naar het strand om boodschappen te doen in Sao Martinho. Fruit en groenten koop je hier in een veilinghal van de deelnemende boeren. In de baai was de water temperatuur lekker aangenaam  beter dan op de oceaan. Wat een plek.

Hier moesten we tussen door om op deze prachtige plek te komen.

Vandaag was het opnieuw erg mistig dus maar weer een plaats verder gevaren en liggen nu in Peniche.

Als locatie hebben we de baai aan gemerkt, Peniche is alleen een vissers haven. Als het weer het toelaat dan morgen weer verder naar het zuiden.

Langs de Portugese kust

23 aug.

Eergisteren een mistroostige dag. Maar wat maakt zo'n dag leuk, nou een verstekeling.

Ons huisdier voor 1 dag

Het beestje heeft een aantal uren in de salon geslapen, Hij was heel tam en doodmoe we konden hem zo pakken. Toen we dichter bij de kust kwamen nam hij nog even afscheid van ons, door een paar keer te tsjilpen.Onze haven was die avond in Leixoes.

Dat het s'morgens mistig is, is normaal in Portugal, komt omdat het water van de oceaan  behoorlijk koud is boven het land zijn de temperaturen heel erg aangenaam.

Gisteren een heel eind een rivier opgevaren voor een anker plaats in Aveiro. Er zijn allemaal kleine vissers bootjes die racen dan de rivier op en werpen hun hengel uit en laten zich dan mee drijven met de stroom. We hadden ook 3,5 knopen tegen stroom.

Je kan de stroom rafelingen zien in het water

Overal waar we komen is het feest. Hier een schuimparty op de weg. De Treemter kan hier nog wat van leren. Als het schuim op was gingen ze weer verder naar de volgende. Overal is muziek en optochten.

We liggen nu in de haven van Figueira da Foz.

Je kan zien dat dit een echt schuimkanon is.

Naar Portugal

20 aug.

Een paar dagen genieten van het prachtige weer en een prachtig strand, waar we hebben gesnorkeld en gezwommen. Een echt "bounty eiland ".

Op anker voor het eiland Cies

Koffie gedronken in de zon en om het eiland heen dikke mist. Het is niet druk met boten en we hebben radar dus maar gewoon verder.We komen een enkele vissers boot tegen. We zien hem niet maar de radar geeft het aan.

Het wisselen van de Spaanse vlag voor de Portugese vlag.

Voor elk land wat we aan doen gaat een gasten vlag in het want. Waren we net wat Spaanse woorden machtig moet het nu weer in het Portugees. Gelukkig praten heel wat mensen een paar woorden Engels. En met handen en voeten kom je ook een heel eind. Wat vooral opvalt is de Friesche vlag. Vandaag ook weer. Op de kade stond een wat oudere fransman bij onze boot wat heen en weer te lopen. Wij spraken hem aan, en wat blijkt, een paar jaar terug was hij in Stavoren . Hij herkende de vlag. Het IJsselmeer vond hij een prachtig zeil gebied. Je maakt heel gemakkelijk contact met mensen, als je je mond maar open doet. Zie onderaan het blog bij locatie en klik het aan en je weet precies waar we liggen.

Met de bus naar Padron

15 aug.

60 km in het binnenland ligt Padron ook een pelgrim stad. In de Romeinse tijd hete deze stad Iria Flavia, en was een belangrijke haven plaats. De apostel Jacobus zoon van Zebedeüs heeft in deze omgeving gepredikt. In opdracht van koning Herodus Agrippa 1 werd hij gemarteld en onthoofd. Handelingen 12:2  Zijn lichaam werd per boot van Jaffa over de Middellandse Zee via de rivier de Sar naar Padron gebracht.

De rivier de Sar in de loop der jaren slibt hij dicht op de achtergrond de kerk.

De mensen zeggen hier dat zijn lichaam in een sarcofaag in de kerk van Padron ligt. Anderen beweren dat hij in Santiago de Compostella ligt. Ik laat de waarheid maar in het midden.

De sarcofaag waar Jacobus in is begraven.

NO ORI ESES DSP  vrij vertaald : Dus alles kan ZIJN naam spreken.

Fuenta del Carmen dateert uit 1577

De versierselen van Jacobus zijn in 1789 toegevoegd tijdens de restauratie.

Het was een interessante dag totaal anders dan een dag zeilen. We hebben veel gezien. 

Om Kaap de Finisterre

14 aug.

Gisteren mooi weer dus naar een andere baai, ria's heet dat hier. Een mijlpaal we gaan om kaap de Finisterre. Finisterre betekend, het einde van de wereld. De Romeinen hebben deze kaap die naam gegeven. Zij dachten dat de westelijke wereld tot aan het einde van dit schiereiland reikte en niet verder. Vele jaren later had Columbus het lef om verder te gaan.

Kaap de Finisterre

In Ria de Muros bij het plaatsje Muros droppen we het anker. En daar komt de Safari binnen varen. Bekenden van ons zitten op die boot een catamaran. We hebben met z'n vieren gezellig geborreld en heerlijke pasta gegeten.
Vandaag een heerlijke zeildag. En we belanden in Caraminal waar het een hele drukte is. Er zijn allemaal wedstrijdboten "regatta's", in deze baai Ria de Arosa. Al die boten moeten in dezelfde haven waar wij ook willen. We moeten wachten tot zij allemaal binnen zijn. Gelukkig is er nog plaats voor ons.

Speelse dolfijnen

12 aug.

Even een berichtje tussen door.
Na een aantal  "klachten" dat het filmpje schokkerig was, nogmaals een poging. We hopen dat jullie er nu meer van kunnen genieten. Is er meer wat er verbeterd moet worden bericht het ons, kunnen we alleen maar van leren. Vandaag een harde wind en regen dus in de haven gebleven. Zo konden we even testen hoe het beter moet op het blog. Morgen weer een zonnige dag kunnen we de zee op naar de volgende plaats. Weer een verrassing waar we zullen "stranden".

Ria de Camarinas

11 aug.

Na een paar dagen A Coruna waar we veel gefietst hebben op 6 baans wegen, wat hier normaal is, weer op zee. Schitterend weer met veel zon. Onderweg een hele school dolfijnen met hun jongen naast de boot.
Wat kunnen die dieren snel bewegen. Een foto maken lukt niet, daarom maar een filmpje.

Naar A Coruna

8 aug.

Wij zijn nu in Noord Spanje wat eigenlijk Galicië heet. Het land van Asterix en Obelix.
Na een dag lekker bijkomen in een baai bij Viveiro en een dag boodschappen en tanken op naar de volgende plaats.

We vertrekken met tegen wind, niet verstandig maar willen weer verder. De ene na de andere depressie is opkomst. Zo snel mogelijk op naar het zuiden. Regen, regen, en nog eens regen. Gelukkig tijdens boodschappen klaart het op, heerlijk 3 uren gefietst en droog. Bij de boot begint het weer te plenzen.

De stad A Coruna

Dit is de oudste werkende romeinse vuurtoren. Hij dateert uit de eerste eeuw.

Hercules is de naam van deze oude vuurtoren.

Een reparatie dag

4 augustus

Zoals afgesproken staat de haven meester Fernando stipt om 10.00 uur bij onze boot.Wat zijn die mensen behulpzaam, ze regelen alles voor ons. In Nederland zijn we wel anders gewend. Vaak moet je, je maar redden  je krijgt een telefoon nummer of adres en je wordt vaak van het kastje naar de muur gestuurd. Iedereen heeft dan een verhaal maar je schiet er niets mee op. De boot gaat eruit.

Blanca in de bootlift

Fernando en Michaël bekijken het samen en bespreken wat te doen. Het kan gelukkig gerepareerd worden. Roelof weet van het mechanische ook het één en ander, zo Fernando laat het aan die 2 mannen over. Wij hadden vanmorgen al door gesproken dat we het roer net zo vast willen hebben als de kiel. Een dubbele moer zodat het niet weer los raakt. Michaël was het daar direct mee eens. De borging van de ring is zwak uitgevoerd. Zij hebben niet zo'n moer, want dat moet een speciale moer zijn voor een Bavaria. Dus als wij naar Coruna gaan, in Coruna is een Bavaria service punt, ligt hij daar voor ons klaar. Wij zijn getroffen door de behulpzame opstelling van de Spanjaarden die we tot nu toe ontmoet hebben. De reparatie zelf heeft 2,5 uren geduurd. De Blanca ligt gelukkig weer in het water een hele zorg minder. Nu morgen de rekening nog.

Fernando en Michaël aan het werk.

Het onderuit gezakte roerblad

Zo hoort het er uit te zien en daar willen we nog een extra moer op.

De Noord Atlantische Oceaan / Golf van Biskaje

30 juli
Het lijkt voor de komende dagen, op de route naar Spanje, goed weer te zijn volgens passage weather.
Eerst  tanken en dan zeggen we good bye, to England. Er staat een zwak windje en wat zon. Onder de Engelse kust worden we nog begeleid door stuk of 5 speelse dolfijnen. Ze schieten onder de boot door en aan de andere kant draaien ze en schieten weer naar de andere kant. Wat zijn die dieren snel. Ze gaan ook nog even de gebruikelijke met z'n drieeën  boogjes boven water maken. Pracht gezicht.

Deze vissen zwemmen onder ons.

De Atlantische Oceaan is tot onze verbazing helemaal vlak, met lichte deining. Het begint goed. We steken de Golf van Biskaje westelijk boven de scheepvaart route over. Mocht de wind draaien dan kunnen we nog afvallen. Voor de liefhebbers nog even een detail. Na 24 uren varen is het waypoint 48gr 10min N, 006gr 50minW.
De 2de dag weer rustig, weinig wind. Het nacht waken gaat ontzetten goed. Om de beurt ong. 4 uren slapen, lekker in bed niet op de bank. Na 48 uren is het waypoint 46gr 10min N, 008gr 30min W. We liggen 2 uren voor op schema. Er is echt anders niets dan alleen maar water om ons heen.

De oceaan zoals we hem graag 3 dagen willen zien.

De 3de dag D Day. De wind draaide eerder dan verwacht naar het ZZW en nam in kracht toe tot windkracht 7. Een beroerde windrichting een koers om zeeziek te worden. De pillen die ik van dr. heb gekregen hielpen eerst wel, maar ja tegen dit geweld is niets tegen op gewassen. De hele nacht om het uur kotsen, jeetje wat kun je, je dan snel  belabberd voelen. En Roelof de hele nacht in de kuip wacht houden. Het spoelde ontzettend echt hoos buien. Golven, wauw, je zag gewoon een muur water op je afkomen. Hoger dan de beugel van de bimini, die we natuurlijk niet op hadden. Om de 20 meter heb je dan weer zo'n golf ( deining ). De boot, de ergste attractie op de kermis is er niets bij. Slingeren en stampen. Ik wou Roelof graag even aflossen zodat hij even bij kan komen, maar zodra ik me bewoog hang ik weer boven het aanrecht. Pfff wat een ellende.

En hij krijgt de ene golf na de andere over hem heen. Daar kwam nog bij dat we een raar geluid hoorden steeds een bonk echt hard. Roelof dacht eerst dat het de stuurautomaat was dus ging het controleren . Gelukkig het was het stuur systeem niet. Maar naar een verdere zoektocht.......Jeetje het hele roer was onderuit gezakt. De schroef die het moest houden en wat ook nog geborgd is was los geraakt wat normaal dus NOOIT mag gebeuren. Dit was niet best in deze "herfst storm". De bavaria heeft een drijvend roer dus die wil uit zich zelf altijd omhoog. Maar omdat de golven zo hoog waren ging de spiegel van de boot uit het water dus als dat te hoog wordt dan zakt het hele roer onderuit en ja zonder roer is de boot stuurloos en wat erger is je hebt dan een gat  in de boot waar dan water naar binnen stroomt. Het bonken van het roer wordt steeds erger. Wij pakken de grabbag ( dat is een tas waar je, je waarde volle spullen in hebt als je de boot moet verlaten. Denk aan paspoorten, telefoon, marifoon, epirb, geld, haha heb je ook nodig op deze water wereld.) We bespreken wat we doen als als de boot al water maakt, en we het niet kunnen stoppen. Je blijft op zo'n moment heel nuchter en kalm. Het enige wat door je hoofd schiet is, ik wil de kinderen wel weer zien. Dus doe wat je hebt te doen. Dan de boot maar weg naar 4500 meter diepte, die zie je dan ook niet weer. Nog 8 uren te gaan, dat is een hele tijd, elke keer als je een harde bonk hoort schrik je. Eindelijk zien we Noord Spanje, maar dat duurt nog 4 uren. We hebben maar weinig roer uitslag terwijl de boot te keer gaat. En de boot wil ook niet op koers blijven. We zijn echt de uren aan het aftellen, elk uur is er weer één dichter bij de kust. Eindelijk om 12.30 uur leggen we de Blanca veilig aan de stijger in Viveiro. Hier blijven we ook weer een paar dagen want de boot zal uit het water moeten. En God dank zijn we gelukkig zonder gekkigheden aan vaste wal. Eerst de kinderen bellen en dan douchen en dan heerlijk slapen.
De totale tocht is iets meer dan 76 uren geweest, wat een hele ervaring was.

Situatie onder deks.

Hier de losgeraakte onderdelen en weggezakte roer as.