8 juli
Voor het eerst sinds jaren weer door een brug, dit is een drijvende zwenk brug. Deze brug verbind Lefkas met de vaste wal van Griekenland.
Bij Lefkas aan de kade, ook hier uitkijken voor rotsblokken die het tegen de kade zeer ondiep maken. Denk om je roer. Je moet wel 3 tot 4 meter afstand houden. Gelukkig is er altijd wel iemand die je wil helpen met de landvasten. De volgende dag fietsen eruit. Op de smartphone gezocht dat hier een Lidl in de buurt is. Een warm klusje om de voorraad aan te vullen. Als pakezels gaan we weer terug. Net als bij Corfu ook hier schitterende baaien en kristal helder water. De ene baai is nog mooier dan de ander.
Mooie rotswanden en als je de moeite neemt om een wandeling te maken heb je schitterende vergezichten. En na de tijd, is er tijd voor een glas bier, om het vocht weer aan te vullen.
Nadat we de omgeving wat hebben verkend, komt mijn zus een paar dagen mee zeilen en mee genieten. Gezellig, daar waren we wel weer aan toe om bezoek te ontvangen. En haar dit prachtige zeil gebied te laten zien. Het is mooi om dit te delen.
Een familie tik, stenen zoeken en mee nemen natuurlijk. Handen vol gaan mee, o jee als de boot maar niet zinkt. Wat is het hier heerlijk vertoeven. Lekker terras weer, Griekse salades eten en al die andere heerlijke gerechten.
In een baai ankeren is ons favoriet, maar zo nu en dan een stadje bezoeken is ook schitterend. Het is de afwisseling wat het zo bijzonder maakt allemaal.
Betty geniet met volle teugen, zit al weer te denken, morgen weer een duik in dit lekker warme water. En de krekels die toch een lawaai maken en dan het kabbelen van het water. Ja hier kom je tot rust.
Allemaal hebben we volop genoten van deze heerlijke dagen. Maar helaas hier komt ook weer een eind aan. Weer naar Lefkas waar ze met de taxi naar het vliegveld wordt gebracht.
De Grieken zijn beleefde vriendelijke mensen. En je kan er op aan, als je een tijd afspreekt dan zijn ze er. Nog een voordeel, jong en oud spreekt Engels en dat maakt het communiseren een stuk gemakkelijker.
Het is altijd weer wennen als het bezoek weg is, stil is het dan. De volgende dag in een baai werden we gewekt door een zwaluw koor.
Nog een leuk verhaal. We lagen in een baai, komt er een Griekse jongeman naar ons toe zwemmen. In het Engels, is dat de Heerenveense vlag? Nee de Friesche vlag. Even uitgelegd dat Heerenveen in Friesland ligt. Hij herkende de vlag van het voetbal team van Heerenveen. Zwemt weer naar zijn vrienden terug, no Friesland schreeuwt hij. Later toen ze weggingen was het van, bye bye Friesland have a nice holiday. De volgende keer als Heerenveen weer voetbalt weet hij dat die uit Friesland komen.
Nog een paar dagen rond gezeild in dit gebied, gaan we naar Preveza om de genua te vervangen. Die heeft zijn beste tijd gehad. Hij is af, 10 en een half jaar hebben we er mee gezeild. Omdat we straks weer lange tochten moeten maken en nacht oversteken, willen we niet in de problemen komen. Voordat we uit Nederland vertrokken, hebben we een nieuwe laten maken, dus tijd om die te voorschijn te halen. We gaan naar Preveza om dat je daar langszij aan de kade kan. Makkelijk om de oude op te vouwen.
Zo dat staat er weer mooi bij. Zo langzamerhand gaan we ons voor bereiden op de terug tocht naar Almerimar. Meer dan 1100 zeemijlen.
