Van Griekenland naar de Balearen.

14 aug.

Op 10 juli vertrekken we om 4 uur s'morgens vanaf Paxos richting Italië. Het is een schitterende zonsopkomst.

Na een paar uren varen komen we in dikke mist, je ziet niets. Zo nu en dan hoor je de misthorens van de grote vrachtschepen. Gelukkig hebben we rader en zien daarop de schepen varen en wat voor koers ze hebben. In de middag trekt de mist weg en hebben een rustige nacht oversteek naar Rochella Jonica, vergezeld met dolfijnen.

Daarna gaan we door de straat van Messina richting Reggio Di Calabria. In de straat van Messina draait de wind en neemt toe tot 6-7 Bft. en dat op de kop. Niet prettig al dat gestamp en we zijn er ook nog niet. De volgende dag zien we deze boten varen.

Hier worden zwaardvissen mee gespot en gevangen. Er staan 3 mannen op de uitkijk. Zodra ze een zwaardvis zien loopt een ander over de meterslange brug die ver voor de boot uitsteekt naar voren en probeert de zwaardvis te harpoeneren. In 2 stappen zijn we langs de noord kant van Sicilië gevaren om in Trapani te komen. Lange dagtochten maar het is even niet anders, het weer is bar en boos onweer met een flink portie wind. Je ziet langs de kust dat hier hevige bosbranden zijn geweest, overal zwarte plekken.

Volgende week beloofd het beter te zijn, voor de oversteek naar Sardinië. Even bijkomen en wachten op de goede wind. Een paar leuke kiekjes van Trapani.

Bij een perfect blauwe lucht kan dus een zeer harde wind voorkomen. Anders dan we in Nederland gewend waren. Vanuit Trapani komen we met een nacht oversteek in de baai bij Villasimius op Sardinië aan. Het is de bedoeling dat we het nu wat rustiger aan doen maar hier is ook de wind weer de spelbreker. Hoge deining in de baai. We gaan verder langs de zuidkant naar het westen van het eiland waar we nog niet zijn geweest. Overal staat de wind op de kust dan maar een haven in.

Deze boot ligt er nog niet zo lang, ziet er nog goed uit. Zonde, ten gevolge van de harde wind? We zien op de weerkaarten dat er windkracht 9 aankomt. Jeetje, we overleggen even, waar willen we dit uitzitten? Die paar havens aan deze kant hebben niet veel te bieden, alleen een hoge prijs. We besluiten om naar Alghero te gaan weer even door varen maar daar kun je gerust een aantal dagen op slot zitten. Het zijn weer lange dagtochten van 12 á 13 uren varen. Alghero is een mooie stad met goede supermarkten, wat ook belangrijk is en gezellige nauwe straatjes met gezellige terrasjes en winkeltjes.

Dit is toch een vrolijk aanblik. Allemaal beschilderde potten met bloemen.

Op 30 juli komen we in Mahon aan, in 3 weken tijd van Griekenland naar de Balearen. Dit was niet de bedoeling, de wind zat ons op de hielen. Ook op Menorca waar we, door te harde wind, op een nacht andere boten zagen weg drijven. Dan ontstaat er even paniek. Een catamaran zat al op de rotsen, dat is dan niet leuk wakker worden. Naast ons kwam ook al een boot voorbij drijven op nog geen meter afstand. Achter ons waren ook een paar boten op drift geraakt. Je moet goed kijken wat voor grond het is en genoeg ankerketting vieren.
De gebruikelijke regel is eigenlijk 5 keer de waterdiepte. Bij 6 meter diepte, 30 meter ankerketting.
Is het helder water en dat is het meestal, kijken we altijd even met de duikbril op hoe het anker er bij ligt, wel zo veilig. Niet iedereen doet dat.

Met 36 graden zee temperatuur, onderaan op de meter, is het ook niet zo verwonderlijk dat het onweert met stortbuien en harde wind.

Uit deze lucht is ook heel wat ellende gekomen. Bij Middellandse Zee denkt men aan mooi weer. Dat is niet altijd het geval. Op een boot ben je zeer kwetsbaar, je moet altijd vooruit kijken, wat gaat het weer doen en alert blijven. Het kost soms veel energie vooral als het slapen ook niet wil. Na een zomer varen zijn we er wel weer klaar mee. Het is niet alleen maar halleluja. Het is allemaal fantastisch maar soms ook afzien en zeer vermoeiend. Je moet flexibel zijn want vaak worden plannen weer met de dag anders. En dan is het thuisfront er nog. Het gemis van kinderen en kleinkinderen, die veel te snel groeien. Het is net zo als ik in het vorige blog schreef over baaien. Het is de afwisseling wat het bijzonder maakt. Conclusie, zijn al weer veel te lang weg. Zo dit lucht op.