Nachtmerrie van iedere zeiler.

1 mei.

Nadat we boodschappen hadden gedaan, zagen we dat er een zeil jacht in nood was. O wat erg, de ingang om naar de marina te gaan was gedeeltelijk dicht geslibt met zand. Daar hebben veel marina's mee te maken na de winterstormen die door de middellandse zee razen. Je moet hier in marina Di Ragusa wel heel dicht langs het stenen haven hoofd varen om water onder de kiel te houden. Door de brekers die ook nog het varen bemoeilijken, word het schip steeds verder op de zandbanken gesmeten. De golven pakken het schip op en smijten het verder in de verkeerde richting. De marinero's die proberen te helpen met hun rubber bootjes, hebben te weinig motor vermogen. Er is geen reddingsboot die helpen kan. Langzaam gaat het schip naar het strand, jeetje daar zijn ook allemaal rotsen en het is er erg ondiep. Bij elke golf, dat het op de rotsen word gesmeten, hoor je het schip kraken. Je krijgt er koude rillingen van. Na een aantal uren komt een vissers boot te hulp, die heeft wat meer pk's. Het jacht zit muur vast. Het sleeptouw breekt, er zijn mensen vanaf het strand die dikkere touwen brengen het is er zo ondiep dat ze er kunnen staan. Na 5 uren, als een speelbal van de golven, gaan ze de zeilen hijsen zodat het schip scheef gaat liggen. De kiel komt langzaam los van de grond, de motor van de vissers boot brult erover. Eindelijk los, ze worden nu naar de haven getrokken waar het jacht uit het water gaat. Het roer is helemaal weg geslagen, er loopt allemaal water uit de romp, je ziet de gaten. We worden geweerd op de werf, aub geen foto's maken, word er gezegd. Dit is geen reclame voor de marina.

Hier de track van het schip, je ziet dat het mooi door het midden gaat. Wat  er nu precies mis is gegaan weten we niet. Het is wel zo, na dit gebeuren, dat de marinero's de in en uitgaande schepen begeleiden om het havenhoofd. Na een winter word er in veel havens gebaggerd, maar ja dit is Sicilië. Dit is wel een steeds terug kerend probleem. Je zou zeggen, een ezel........

De Blanca, onze boot, word van boven naar beneden gecontroleerd, door Roelof, zodat we straks weer veilig op weg kunnen. De wierpot word vervangen het deksel is stuk, een nieuwe gasslang, brandstof en olie filters voor de motor, drinkwater en actief koolfilters, gummiring voor gashendel, nieuwe start accu, verlichting binnen vervangen, ketting kabeltjes voor de tankdoppen vervangen, nieuw stekkerhuis voor wal voeding, inspectie in de mast van de borging door middel van splitpennen.

Roelof op grote hoogte.

Peter onze behulpzame overbuurman, gaat in duikerspak met zuurstoffles, onder de boot kijken. De anodes zijn nog prima, die zijn niet aan vervanging toe. Hij maakt de schroef ook nog even schoon, aan zo'n buurman heb je wat.

We hebben nog als afsluiting van het winterseizoen een giropizza bij Franco. In een vorig blog heb ik het al uitgelegd. Je krijgt een twaalfde deel van een pizza van 12 verschillende pizza's. Zo kun je allerlei pizza's proeven een leuk idee en als afsluiter en pizza met nutella. Dat is een specialiteit op Sicilië en is nog best lekker ook.

Dan gaan we voordat we vertrekken nog 1 keer naar Nederland. Ons vierde kleinkind word 28 april geboren. Na 3 gezonde kleinzonen is er nu een gezonde kleindochter geboren, Rosalie.

Voor het eerst na blauw nu rose. Onze kinderen maken het ons wel moeilijk om weer terug te keren naar de boot. We maken veel foto's en zij beloven ons te overspoelen met whatsapp foto's van de kleintjes.

                                               Jullie kunnen zien je hebt er geen kind aan.
                                                Luca, Noah, Aidan en Rosalie.

Het avontuur lokt weer en het volgende blog zal weer geschreven worden op de boot. We zullen als de wind goed staat, als eerste varen naar Gozo en Malta.