Niet oost maar west.

29 juli

In 2018 zijn we 1 week in Almerimar geweest met Alexander en Rosalie. We hebben verschillende attractie's bezocht, het aquarium in Roquetas de Mar, Oasys mini Holywood in Tabernas. Het was een lekker ontspannen weekje.

In maart van dit jaar zijn we een maand naar de boot geweest. Er moet onderhoud gepleegd worden.
Er zit heel wat aangroei onder de boot. En de anode's moeten ook hoog nodig worden vervangen.
Bij de boot aangekomen, ontdekken we dat er een poging tot inbraak is geweest. Ze zijn niet in de boot gekomen maar wel is het luik van de ingang vernield.

We zijn tijdens, dat de boot op de wal staat, een weekje in een appartement geweest. dat is wel zo fijn. Op de wal in de boot is maar niks. Iedereen is aan het slijpen en schuren.

Na een week werken ziet de boot er weer piekobello uit. Nieuwe antifouling, nieuwe anode's. Roelof heeft het roer nog even laten zakken, zodat de onderste glijlager weer gangbaar is. Zat vast omdat de boot zolang stil heeft gelegen op zout water.

Na het klussen is Jeroen ook nog een weekje bij ons op visite geweest. Ook van het mooie weer genieten.

En natuurlijk de prachtige omgeving van Spanje. Een berg wandeling zal nooit vervelen.

Stuart, de roest vrijstaal man, van Almerimar heeft na aanleiding van een tekening van Roelof een schitterend nieuwe handgreep voor het luik gemaakt. Veel beter dan dat houten ding.

Die man heeft gouden handen wat roestvrijstaal betreft. Voor dat we weggaan hebben we ook nog maar een nieuwe buiskap besteld.  Het plastic van de ramen is niet goed meer, het heeft ook heel wat te verduren in de zon. 

Tijdens de rit naar het vliegveld in Malaga regent het behoorlijk.

Wat rijden die Spanjaarden allemaal langzaam met dit weer. We zeiden nog, ja ze zijn dit ook niet gewend natuurlijk. Maar na een week thuis, kregen we een boete van de Spaanse politie. Oké, we hadden dus te hard gereden. Daarom reden die Spanjaarden dus allemaal langzaam. Het leuke van Spanje is, als je de boete binnen een week betaald hoef je maar de helft te betalen. 

Het mooie van dat je thuis bent is dat je de verjaardagen, van de kleinkinderen,  ook weer eens mee kan vieren.

Zaterdag 6 juli hebben we een enkele reis Rotterdam airport naar Almeria genomen. Jeroen heeft ons s'morgens vroeg naar Rotterdam gebracht. Gelukkig hebben de vandalen onze boot nu met rust gelaten. 

Na alle gedane zaken, vertrekken we woensdag 10 juli. En ja hoor, daar komt ze aan met de buiskap. Een half uur voor vertrek. Op volle zee bij Almerimar gaan we niet de gebruikelijke oost richting maar west.

Het weer is perfect we zeilen direct maar een nacht door. Door de straat van Gibraltar. We beginnen met de zeilen stand, melkmeisje.

Maar halverwege neemt de wind in kracht toe 7 bft. De wind is nog steeds achterop maar de golven worden steeds hoger. We zien ook boten er tegen in gaan, dat is geen pretje. Na bijna 33 uren varen komen we aan in Barbate daar blijven we 2 nachten. De diesel tank is nu half leeg dus kan Roelof controleren of er ook slurrie in de tank zit. De tank is na het lange stil staan helemaal schoon. Voordat we weggaan tanken we en varen met mist de haven uit. Als de mist optrekt, heerlijk gezeild naar Chipiona.

Met het achteruit slaan tijdens afmeren in de box knapte er iets. De gas-koppelingshendel wil niet meer, snel de motor uit. Wat is er aan de hand, het plaatje wat de buitenkabel van de koppelingsbediening op zijn plaats houd, is geknapt. Je kan het vergelijken met de handrem van een fiets.

Het is ook van plastic. De winkels zijn dicht, Roelof heeft een veel beter idee, hij maakt zelf wat uit een aluminium profiel.

Je kan er moeilijk bij. maar één maal op zijn plek. Motor starten, ja de boot wil weer voor en achteruit. Maar goed dat hij zo technisch is. 

We hebben ook nog tijd om in Chipiona te slenteren.

Na de laatste havenplek in Spanje, Isla Canela, is 16 juli de dag dat het Spaanse vlagje uit het wand gaat na lange tijd. Het Portugese gastenvlagje word gehesen. 

Bij Ilha da Culatra zijn we op anker geweest. Het is heerlijk zeilweer langs de Algarve

Na Albufeira, waar we dit plaatje hebben gemaakt, zijn we naar Lagos gegaan.

Lagos is de laatste haven plaats voordat je om de kaap heen gaat richting het noorden. Je gaat hier eerst door een voetgangers brug voordat je de haven in gaat. Lagos is een mooi stadje om te bezoeken. 

We gaan nog één stap verder naar de kaap en dan op anker voordat we de kaap gaan ronden. Het gaat steeds harder waaien de laatste uren zijn geen pretje, hoge golven en tegen wind. Met windkracht 6 liggen we op anker er zijn nog vijf gekken die morgen de kaap om willen.

We hebben morgen een tocht van 12 uren voor de boeg. Dat zijn 12 uren zeeziek geweest voor mij. Tegen wind met deining van golven van 3 meter. In Sines aangekomen blijven we eerst 2 nachten om wat bij te komen. Maar jeetje wat een harde wind elke dag weer dit word niks. We leven nu maar met de dag en kijken elke dag op Windy een app met weersvoorspellingen voor zeezeilers.

Het kan in Sines ook behoorlijk mistig zijn met harde wind. Normaal is er mist en geen wind.

Er is hier een festival aan de gang allemaal hippies. Leuk, de vroegere tijden herleven. Zolang het festival bezig is zijn hier allemaal kraampjes en de hippies willen wat sieraden verkopen. Het is een gezellig gebeuren.

We liggen nu al 8 dagen op slot, zoals dat heet als je niet verder kunt vanwege het weer. Een harde noordwesten wind.

Nu het festival inmiddels afgelopen is, is het een plek waar niks te beleven is. Geen leuke winkeltjes alleen een Lidl waar we om de dag heen lopen 4 km in totaal. Nog even een leuke foto als afsluiting lange broeken over het balkon als bloembak. 

Nu maar hopen dat we snel kunnen vertrekken.